مجموعه رباعیات و دو بیتی های پروفسور علی رجالی(۵۹)

۵۹۱.دل شکستن
چو خواهی دو دنیا بود چون شکر
تو مشکن دل مادر و هم پدر
نخواهند جز ، حرمت اندکی
دعا می کنند ، تا نبینی خطر

۵۹۲.یاغی
مرنجان کسی را همانا که زحمت کش است
تفقد ، تعلم ، نیاز و همه دلکش است
نباشد سزاوار لطف و عنایت کسی
هر آنکس که ‌آدم کش و یاغی و سر کش است


۵۹۳.لیاقت
عابدم کن ، تا بیابم ، من جهت
لایقم کن ، تا بجویم ، من رهت
ای خدا ، من عاجز از دیدار تو
قادرم کن ، تا بیایم ، درگهت

۵۹۴.عنایت
دیوانه و اسیرم ، در بند نفس و کینم
یارب نمای لطفی ، تا روی تو ببینم
در کوی و برزن ما ، یادی ز دلبرم نیست
جامی ز می عطا کن ، تا غیر تو نبینم

۵۹۵.گلچین
ای رهزن گران سنگ ، گلچین کنی تو ما را
مجنون لیلی ام من ، مدهوش روی جانها
در می زنم مداوم ، تا بلکه در گشایی
همچون گدا ی کویت ، درمانده ام خدایا

۵۹۶.شمع
شمع وجود ما را ، روشن نما ز حکمت
تقوا به ما عطا کن ، باشد چراغ رحمت
ای نور هستی و جان ، کن نور خود نصیبم
ای خالق شب و روز ، خواهان علم و نعمت

۵۹۷.علم ذر
ای داده شده ، ز عالم ذر تو حیات
ای آمده ای ، بهر کمال و حسنات
در عالم ذر ، به حق بگفتی یکتا
تا عذر نیاوری ، به وحدت در ذات

۵۹۸.نظر
عاشق شدم خدایا ، معشوق من کجایی
بر ما نما نظر دمی کن ، بر ما نما عطایی
هر روز و شب بخواهم ، روی امید جانان
کی می شود میسر ، ترک قفس ، رهایی

۵۹۹.روح
زمانی که خالق بشر آفرید
کمال هنر را به او درتنید
تبارک به خود گفت ، صد آفرین
خداوند ، روحی به انسان دمید

۶۰۰.خدا
خدا خالق شمس و ماه و جهان
بود صاحب عرش و فرش خزان
دهد روزی مردمان روز و شب
خدا باعث هستی و روح و جان

+ نوشته شده در  جمعه بیست و نهم دی ۱۴۰۲ساعت 9:3  توسط علی رجالی  |